1) Լսիր պատումը և դու էլ հորինիր մի զրույց ծառերի մասին։
Ամբողջ աշխարհը գիտի մեր ծիրանի մասին։ Բայց այս մի ծիրանենին ամենահամեղն էր թաղում։ Խնձորենին անտեսված էր իրեն զգում։ Բոլորը հենց ծիրաննենու բերքն էին ուզում։
— Ա՜յ սիրուն ծիրանենի, կտաս մեզ քո ծիրանից,- ասացին թաղի երեխաները։
— Իհարկե կտամ,-պատասխանեց ծիրանը կիսվելով իր համեղ բերքով։
Նույն օրը նրան մոտենում է մի ծեր կին և ասում է․
— Ա՜յ սիրուն ծիրանենի, կկիսվես ինձ հետ քո համեղ ծիրանով։
— Իհարկե կկիսվեմ,-պատասխանեց ծիրանը կիսվելով իր համեղ բերքով։
Ապա տեսնելով այդ ամենը նախանձ խնձորենին ասաց․
— Ես կհատեմ քո բերքերը , կվառեմ քո ճյուղերը։
Այդպես էլ նրա չար աչքից քամին ու կայծակը հատեցին ծառը։
Սակայն ծիրանենին անփոխարինելի էր։
— Ամբողջ տարի ձեզ խնձորով ապահովում եմ։ Ինչ մի սքում եք ծիրանի համար։ Երկիրը լիքն է ծիրանով։ Այ ինձ պետք է գնահատել։ Մի օր կանցնի կգնամ։ Ո՞վ է ձեզ պահելու։