1․Տրված հատվածները արևմտահայերենից փոխադրի՛ր արևելահայերեն։
Մեր թթենիները հինգ ամիս բերք կուտային։ Մայիսի առաջին շաբաթները կճերմկնային, հունիսին կանուշնային։ Հուլիսին, օգոստոսին անանկ կըլլային, որ մեղր կդառնային, մատերնիս իրար կփակցնեին: Օգոստոսին վերջավորությանը, սեպտեմբերին՝ չամիչ կըլլային։ Ճյուղերը կմնային, կամ, գետին կթափեին։ Չամիչներեն ալ անուշ։ Մինչև Վարագա խաչերը՝ թե իրենք իրենցմե կիյնային, թե նորեն կբուսնեին։
Բայց մենք կխնամեինք մեր թթենիները։ Մայիսեն առաջ կհարդարեինք ծառերուն տակը։ Խիճ մը, խոտ մը պիտի չմնար։ Ծեփիչով կծեփեինք։ Լողով կլողեինք։ Ագուգաներով կծածկեինք առուներու ցանցը: Այսինքն՝ գետեզերքի մողիներու, ուռիներու, եղեգներու ճյուղերով կգոցեինք։ Հողով կծեփեինք։ Փապուղի կընեինք, որպեսզի թութերը առուները չիյնան ու գետը չերթան։ Կաղբեինք արմ’ատերը, ամեն յոթը օրը կոռոգեինք, ջուրով կողողեինք։
Թարգմանություն
Մեր թթենին հինգ ամիս բերք էր տալիս։ Մայիսի առաջի շաբաթներին փափկում էր, հունիսին քաղցրանում։ Հունիսին, օգոստոսին այնպիսին էին լինում, որ մեղր էին դառնում, մատներս իրար էին կպցնում։ Օգոստոցի վերջին, սեպտեմբերին՝ չամիզ էին դառնում։ ճյուղերը մնում էին կամ գետնին էին ընկնում։ Չամիչնեչրն էլ անում էին։ Մինչև Վարագա խաչերը կամ իրենց իրենց ընկնում էին, կամ նորից բուսնում։ Բայց մենք խնամում էինք մեր թթենիները։ Մայիսի սկիզբ հարդարում էինք ծառերի տակը։ Խիճ և հեղ չպետք է մնար։ Չեփիչով ծեփում էինք։ Լողով լողում էինք։ Ագուգաներով ծածկում էինք առուների ցանցը։ Այսինքն՝ գետեզերքի տերևների, ուռիների, եղեգների ճյուղերով փակում էինք։ Հողով ծեփում էինք։ Փապուղի էինք անում, որպեսզի թթերն առուները չընկներին ու գետը չտաներ։ Գոմաղբով սնուցում էինք արմատերը, ամեն յոթերորդ օրը ռոգում էինք, ջրով ողողում։